Dag 4 17-08-2016
Door: Robin
Blijf op de hoogte en volg Robin
17 Augustus 2016 | Filipijnen, Bacolod City
Dag 4,
Vandaag hebben we onze tweede field trip gemaakt. We zijn vandaag naar Himamaylan geweest, een dorpje aan de voet van de bergen. Na een rit van anderhalf uur kwamen we aan bij de praktijk van dokter Medardo Estanda. Na gelunched te hebben met de medewerkers van de praktijk vertrokken we richting de bergen.
De eerste patiënt die we te zien kregen was Lance, hij is zes jaar en heeft een algehele vertraagde ontwikkeling, hierdoor kan hij kan hij niet lopen en praten. Zijn moeder werkt in Manilla om geld te verdienen voor de familie en ze is al zes jaar niet meer thuis geweest. Zijn grootouders zorgen voor hem en we werden dan ook hartelijk ontvangen door zijn oma. Na de observatie kregen we drie tassen aan fruit en groente mee om ons te bedanken voor ons bezoek.
De tweede patiënt was Aldrich, hij is negen jaar en heeft spierdystrofie. Hierdoor kan hij alleen met een 'chickenwalk' (gehurkt) lopen. Hij gaat naar school en had al een paar Engelse woorden geleerd die hij, na enige verlegenheid, liet horen. Ook hier kregen we weer allerlei groente mee en na een paar foto's van het uitzicht vertrokken we naar de laatste patiënt.
Alexis is de laatste optie waar we hulpmiddel voor gaan maken. Ze is zes jaar oud en heeft cerebrale parese. Ze was erg klein voor haar leeftijd en kon verder ook niet praten en lopen. Haar vader is een visser dus de zee lag bij hun in de achtertuin, dit leverde ons mooie plaatjes op!
Na terugkomst zijn Lars en ik met Ivan naar de markt geweest om ingrediënten te halen voor het avondeten (kip abodo). Daarna zijn we naar de Shopping Mall geweest om voor schoenen af te dingen. Terug bij Norfi konden we beginnen met koken. Nadat de kip vakkundig was gewassen en in stukjes was gehakt met Ivan's zelf gelaste mes konden we het 'fornuis' aansteken. Omdat we hier geen aanstekers hebben, gebeurde dat met een verfföhn. Zo zie je maar weer dat je met improviseren een heel eind kan komen.
Ik heb vanavond nog even met mijn ouders geskyped en ga zo mijn bedje maar weer opzoeken!
Hanggang sa susunod na araw!
Vandaag hebben we onze tweede field trip gemaakt. We zijn vandaag naar Himamaylan geweest, een dorpje aan de voet van de bergen. Na een rit van anderhalf uur kwamen we aan bij de praktijk van dokter Medardo Estanda. Na gelunched te hebben met de medewerkers van de praktijk vertrokken we richting de bergen.
De eerste patiënt die we te zien kregen was Lance, hij is zes jaar en heeft een algehele vertraagde ontwikkeling, hierdoor kan hij kan hij niet lopen en praten. Zijn moeder werkt in Manilla om geld te verdienen voor de familie en ze is al zes jaar niet meer thuis geweest. Zijn grootouders zorgen voor hem en we werden dan ook hartelijk ontvangen door zijn oma. Na de observatie kregen we drie tassen aan fruit en groente mee om ons te bedanken voor ons bezoek.
De tweede patiënt was Aldrich, hij is negen jaar en heeft spierdystrofie. Hierdoor kan hij alleen met een 'chickenwalk' (gehurkt) lopen. Hij gaat naar school en had al een paar Engelse woorden geleerd die hij, na enige verlegenheid, liet horen. Ook hier kregen we weer allerlei groente mee en na een paar foto's van het uitzicht vertrokken we naar de laatste patiënt.
Alexis is de laatste optie waar we hulpmiddel voor gaan maken. Ze is zes jaar oud en heeft cerebrale parese. Ze was erg klein voor haar leeftijd en kon verder ook niet praten en lopen. Haar vader is een visser dus de zee lag bij hun in de achtertuin, dit leverde ons mooie plaatjes op!
Na terugkomst zijn Lars en ik met Ivan naar de markt geweest om ingrediënten te halen voor het avondeten (kip abodo). Daarna zijn we naar de Shopping Mall geweest om voor schoenen af te dingen. Terug bij Norfi konden we beginnen met koken. Nadat de kip vakkundig was gewassen en in stukjes was gehakt met Ivan's zelf gelaste mes konden we het 'fornuis' aansteken. Omdat we hier geen aanstekers hebben, gebeurde dat met een verfföhn. Zo zie je maar weer dat je met improviseren een heel eind kan komen.
Ik heb vanavond nog even met mijn ouders geskyped en ga zo mijn bedje maar weer opzoeken!
Hanggang sa susunod na araw!
-
17 Augustus 2016 - 20:32
Julien:
Ziet er goed uit! Denk dat je wel genoeg eet?! Ha. En dit is allemaal pas de eerste week. Leuk om van jullie te lezen, Groet. -
18 Augustus 2016 - 15:40
Robin Hietkamp:
Wij verhongeren hier niet, Julien! Daar wordt wel voor gezorgd.
Anne-Pim van Oostveen, ik kan de link niet openen dus kan hem niet invullen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
